Lees vanaf 5 maart 2022. Botswana. Citaat uit: BESPREKING ONAFHANKELIJKHEIDS WETSVOORSTELLING VAN BOTSWANA IN HET HOGERHUIS, UK PARLEMENT. 26 juli 1966.
Spreker. De staatssecretaris van Koloniën (de heer John Stonehouse). Ik stel aan de orde het voor de tweede keer behandelen van het wetsontwerp.
Er zijn bepaalde overeenkomsten tussen Botswana en Lesotho. Het was 17 jaar nadat Moshoeshoe (Moshoeshoe II, koning/ stamhoofd van Basutuland) om Britse bescherming vroeg dat de Bechuana-stammen zijn voorbeeld volgden. Dat was in 1855 en gedurende de afgelopen 81 jaar is het Verenigd Koninkrijk verantwoordelijk geweest voor Bechuanaland.
Mr. John Stonehouse. Net als in het geval van Lesotho is gesuggereerd dat Groot-Brittannië nauwelijks iets heeft gedaan om Botswana te helpen zich te ontwikkelen. Ik ben het ermee eens dat er tot tien jaar geleden niet veel werd gedaan, en dat is iets waarvoor beide zijden van het Parlement verantwoordelijkheid moeten nemen. Er werd van beide kanten te weinig gedaan. Maar sindsdien is er veel hulp verleend en veel geld beschikbaar gesteld om de begroting te helpen. Het bedrag dat we verstrekken aan subsidies steeg van £ 140.000 met een budget van £ 1,3 miljoen in 1956-1957 tot £ 2,6 miljoen met een budget van £ 5,4 miljoen in 1965-1966. Het uiteindelijke cijfer voor 1966-67 zal waarschijnlijk nog hoger zijn. De totale begrotingssteun over deze periode, inclusief het lopende jaar, zal meer dan £ 11 miljoen bedragen. Bovendien is er iets minder dan £ 7 miljoen toegewezen in het kader van de Colonial Development and Welfare Act, de meest recente toewijzing was £ 2,6 miljoen om te besteden in de periode van de twee jaren 1965-1967.
In de periode sinds 1961 zijn staatsleningen van in totaal ongeveer £ 1,9 miljoen verstrekt, en Bechuanaland heeft ook £ 400.000 ontvangen in het kader van de Overseas Service Aid Scheme en £ 250.000 aan technische bijstand. Het totaal van deze directe hulp in het laatste decennium bedraagt ongeveer £ 23 miljoen, wat ongeveer £ 50 per hoofd van onze bevolking is. Als we in de afgelopen tien jaar een vergelijkbaar bedrag per hoofd van de bevolking aan India en Pakistan hadden verstrekt, zou het ongeveer £ 20.000 miljoen zijn geweest, of 10 procent. van ons bruto nationaal product.
Hoewel ik erken dat het Verenigd Koninkrijk tot tien jaar geleden niet genoeg heeft gedaan, denk ik niet dat we ons hoeven te schamen voor de hulp per hoofd van de bevolking sindsdien, maar het valt niet te verhullen dat Botswana na de onafhankelijkheid met enorme problemen wordt geconfronteerd. Het moet herstellen van de gevolgen van hongersnood. Er is al vijf jaar deze rampzalige droogte, en dit jaar de hongersnood. Ik zou van deze gelegenheid gebruik willen maken om enkele feiten te bespreken, want het is correct dat we moeten vastleggen wat er is gedaan." Einde citaat.
Je kunt je afvragen waarom het Verenigd Konikrijk verantwoordelijk had moeten zijn voor de ontwikkeling van Bechuanaland sinds 1855. Er werd immers om bescherming gevraagd?

Lees vanaf 5 maart 2022.
Bechuanaland werd Botswana. Basutoland werd Lesotho. Swaziland werd Eswatini. Botswana. Omstreeks 2012 kwam ik in contact met een Zuid Afrikaanse vrouw van Nederlandse oorsprong. Ze vroeg zich af waarom in Zuid Afrika de zwarte mensen de witte mensen wilden doden. "Misschien omdat jullie hun land hadden afgepakt?" "Maar toen wij hier kwamen was het land van niemand." Hierop wist ik niets te zeggen. Natuurlijk was het land van iemand. In een verslag van een debat in het Huis van Afgevaardigden te London op 30 juni 1966, (betreffende de Onafhankelijkheidswet Botswana), was vermeld dat er afgevaardigden waren die zich zorgen maakten over de plaats van de San in de Botswaanse maatschappij. Zij drongen aan op maatregelen om hen te beschermen tegen de onderdrukking van de andere stammen en de ingeburgerde kolonialisten. Er werd verwezen naar het verslag dat, als ik het goed heb, in opdracht van de regering van het Verenigd Koninkrijk gemaakt was door de antropoloog en socioloog George B. Silberbauer over de situatie van de San en hun leefwijze, de natuur en dieren in de Kalahari. Het is mij onbekend of dit van invloed is geweest bij de bescherming van de San. De meeste sprekers waren het eens dat Dr. Seretse Khama, op dat moment de Eerste Minister in de regering van het toen nog geheten Bechuanaland, de best gekwalificeerde persoon was om aangesteld te worden als President van Botswana. Dr. Seretse Khama zou veelvuldig overleg gehad hebben met alle Botswaanse stammen over hoe Botswana te regeren na de ingang van onafhankelijkheid. Middels een algemene verkiezing waren alle inwoners gevraagd of zij als onafhankelijke natie verder zouden willen gaan. Wat betreft de inheemse bevolking verklaarde hij alle inwoners van Botswana als inheems. In de praktijk werden en worden de meeste San nog steeds als minderwaardig gezien. Dit bleek uit een uitspraak van een jonge San voor wie wij omstreeks 2014 het schoolgeld betaalden: "Ik ben zo blij dat er ook mensen zijn die mij als een mens zien en niet als een dier." Vraag een Botswaan je iets te vertellen over de San, dan is de kans groot als antwoord te krijgen: "zij jagen, en ehhh, kleden zich in huiden". Uit het rapport van Children's Frontiers d.d. maart 2020 mbt tot het ondersteunen van Maatschappelijk Werkers om geweld tegen kinderen te voorkomen, bleek dat velen van hen niet begrepen waarom San kinderen een hekel aan school hadden/ hebben en dus school verlaten. Dat niet alle stammen blij waren met het leiderschap van Dr. Seretse Khama en zijn stam, Bangwato, blijkt uit een artikel in de Botswaanse krant Mmegi op 11 maart 2022: "Mochudi: Bakgatla-ba-Kgafela hebben het pleidooi van hun Kgosikgolo herhaald, om in de grondwet hun stam in staat te stellen een onafhankelijk thuisland te stichten op het land dat wordt geregeerd door hun opperstamhoofd. Bakgatla-ba-Kgafela is ook van mening dat stamhoofden meer bevoegdheden zouden moeten krijgen."