Gisteren is er niets gebeurd dat het vermelden waard is.

Gisteren aan sokken gewerkt.
Trouw heeft mijn ingezonden brief ingekort gepubliceerd.
“Koloniale strijd.
“Duitsland kon niet anders dan zich alsnog verontschuldigen voor de koloniale strijd in 1904. Een les voor Nederland?” (Trouw, 27 juli). Jazeker. Vanaf 1650 tot in de tweede helft van de twintigste eeuw hebben Nederlanders (en Engelsen) de inheemse bevolking van Zuid Afrika, Botswana, Zimbabwe en Namibië gedood, gemarteld, tot slaaf of goedkope arbeidskracht gemaakt. Nederland zou er goed aan doen excuses aan te bieden en geld en energy te stoppen in scholing op maat, zodat deze mensen uit hun armoede kunnen komen. De regering in Botswana doet dit niet op een adequate manier.”
De oorspronkelijke brief luidde:
“Duitsland kon niet anders dan zich alsnog verontschuldigen voor de koloniale strijd in 1904. Een les voor Nederland?” Jazeker. Vanaf 1650 tot in de tweede helft van de twintigste eeuw hebben Nederlanders (en Engelsen) de inheemse bevolking van Zuid Afrika, Botswana, Zimbabwe en Namibië gedood, gemarteld, tot slaaf of goedkope arbeidskracht gemaakt. Omstreeks 1950 volgden boeren in Botswana het autospoor van antropologen naar een San dorpje. Daar namen zij alle mannen mee en dwongen hen voor een beetje eten op hun boerderij te werken. De gevolgen van deze geestelijke en lichamelijke mishandelingen zijn nog merkbaar bij veel San. Nederland zou er goed aan doen deze mensen van hun minderwaardigheids complex af te helpen door excuses aan te bieden en geld en energy te stoppen in scholing op maat voor hen zodat zij uit hun armoede kunnen komen. De regering in Botswana kan/ wil dit niet op een adequate manier doen.”

Gisteren een stukje sok gebreid.
Mmegi meldde dat op 27 juli het Botswaanse parlement een metaal detector had geinstalleerd bij de ingang van het parlements gebouw. Op de eerste dag werd bij de controle een Okapi mes gevonden in de tas van één van de Parlementsleden. Een Okapi mes wordt in verband gebracht met moorden die in Botswana gepleegd worden. In feite is het een zakmes, dat veel mensen in hun zak hebben voor algemeen voorkomend gebruik, en in het geheel niet voor moorden. Net als vroeger alle schooljongens naast de verzameling touwtjes, elastiekjes en steentjes voor het uit bomen schieten van kraaien, en andere “waardevolle” zaken, een zakmes in hun zak hadden. Je kon onderweg naar school zo maar een mooi takje tegenkomen waar je een fluitje uit kon snijden. De leden van de oppositie partij waren niet blij met de machine, ik begrijp omdat zij hierover niet waren geïnformeerd en de regerings partij wel. Sommigen liepen dan ook kwaad om de machine heen. Liepen er omheen? Een zakmes verwacht je toch in iemand’s zak in niet in zijn tas.
Zie voor het gehele artikel op de Engelse Pagina.
Zouden de Aboriginals in Australië al excuses aangeboden hebben gekregen van de Engelse regering en de Engelse koningin voor hun onrespectvol gedrag tijdens de invasie van Australië enkele eeuwen geleden? In ieder geval kwam de Australische premier deze week tot een schokkende ontdekking over wat er nog steeds met de Aboriginals gebeurt. Trouw meldde:
“Australië geschokt door mishandeling kinderen in gevangenis.”........
“Dit is een schokkende gang van zaken”, reageert premier Malcolm Turnbull. “Zoals alle Australiërs ben ik diep geschokt en ontsteld door de beelden van de mishandeling van deze kinderen.” ...........
Volgens Peter O’Brien, de advocaat van twee van de slachtoffers, zijn alle zes jongeren in de tv reportage van Aboriginal- afkomst. “Het lijkt er op dat deze mishandeling is ingebakken in de kern van het systeem”, zegt O’Brien. .......
In reactie op de tv-beelden beloofd premier Malcolm Turnbull nu een diepgaand onderzoek, niet alleen naar de omvang van de misstanden, maar ook naar een mogelijke ‘doofpot’cultuur in het Australische gevangeniswezen. “Waarom kwam dit misbruik, deze mishandeling, zo lang niet naar buiten?”aldus de premier. Einde citaat.
Je kunt je afvragen als dergelijke minachting voor medemensen op zo veel verschillende plaatsen van de wereld voorkomen, of dit echt gericht is op die specifieke groepen mensen, of simpelweg een uitlaatklep is voor gefrustreerde mensen die hiervoor een zwakke, weerloze groep in de maatschappij kiezen. Ik denk dat in het boek “Gejaagd door de wind” misschien de verklaring staat. “Beseffen deze (Amerikaanse) mensen van Europese afkomst, waar zij een armoedig en onderontwikkeld bestaan leidden, die nu de slaven vernederen, dat als de slaven niet naar Amerika waren gebracht, zij nu het piespaaltje waren geweest?”

Gisteren een stukje sok gebreid.
Gelezen in Mmegi:
De secretaris van de Onafhankelijke Kies Commissie in Botswana is een onderzoeks campagne begonnen om belanghebbenden (Parlementsleden, personeel van de Onafhankelijke Kies Commissie, de pers en geselecteerde groepen die hierin geïnteresteerd zijn) kennis te laten nemen van de Elektronische Stem Machine, en hierover kritiek te uiten. Het is de bedoeling de machine bij de verkiezingen in 2017 te gebruiken. Eén van de nadelen is dat mensen die dit niet zelf kunnen doen hulp moeten vragen en dan maar hopen dat hun stem op de partij/ persoon van hun keuze komt. Ik ben benieuwd of Botswana nu eerder elektronisch kan stemmen dan Nederland. En wanneer ze in Botswana tot de ontdekking komen dat de machines misschien gemanipuleerd kunnen worden.
In Trouw stond:
“Soepel Duits ecxuus aan Namibië. Volkerenmoord. Duitsland kon niets anders dan zich alsnog verontschuldigen voor de koloniale strijd in 1904. Een les voor Nederland?” Einde citaat.
De laatste zin slaat op de gruwelijkheden die de Nederlanders in Nederlands Indië hebben begaan in de 19de eeuw. Excuses zijn echter ook nodig voor de gruwelijkheden die Nederlanders (en Engelsen) hebben begaan in zuidelijk Afrika tussen 1650 en eind 20ste eeuw. Ik heb een ingezonden brief naar Trouw gestuurd om hier aandacht voor te vragen.

Gisteren aan sokken gewerkt.

Gisteren verder gegaan met de sokken.
Er kwam een sympathieke email van een domainnaam registratie bedrijf in China. Jim Wang meldde dat een klant van hen, Hualong Ltd., de naam semkbotswana wil gebruiken als hun internet sleutelwoord en semkbotswana.cn, com.cn, net.cn, org.cn, asia als domeinnamen in China en Azië. Jim had ontdekt dat semkbotswana al bestaat en wilde weten of wij connecties hebben met Hualong Ltd. Ik dacht, dat dit ter bescherming van onze domeinnaam was. Omdat ik het toch niet vertrouwde, heb ik op google gekeken en vond een website waarin gewaarschuwd wordt dat de reden van deze vraag niet is zoals het lijkt. De bedoeling is dat je een abonnement neemt op deze domeinnamen, om te voorkomen dat Hualong Ltd de namen koopt. Op de site staat vermeld dat de bedrijven niet bestaan. Dus heb ik Hualong Ltd opgezocht op Google en inderdaad, er is wel een website maar ze zijn nog niet verder gekomen dan het maken van een “geraamte”. Alle teksten ontbreken, op een paar foto’s van mensen die de website hebben “liked” na. Er was een mogelijkheid om te schrijven wat je van de website vond, dat heb ik gedaan.
“Wat ik denk van deze pagina? Ik denk dat dit een zwendel is en dat dit bedrijf niet bestaat. Ik denk dat het gebruikt is door een domeinnaam registratie bedrijf, dat probeert mensen te laten geloven dat Hualong de domeinnaam van andere mensen wil registreren, zodat deze andere mensen de aangevraagde domeinnamen voor zichzelf kopen. Heel knap om zo een zwendel te bedenken. Maar ik ga hier tenminste niet in trappen. HAHAHA

Gisteren het paar sokken afgemaakt en aan een nieuw paar begonnen.

Gisteren aan sokken gebreid. Vanwege de pijnlijke duim kan dit maar voor korte tijd
De Nederlandse Ontwikkelings Samenwerking is niet meer zoals het is geweest. Misschien is dit een goede zaak, maar of de nieuwe variant een verbetering is betwijfel ik. Naar mijn gevoel is het zakelijke element hierbij te groot geworden, en er misschien te veel gedacht wordt aan de voordelen die de Nederlandse handel hierbij heeft.
Tijdens de Unctad (onderdeel van de Verenigde Naties Algemene Vergadering) - conferentie 2016 in Nairobie, Kenia, van 17 – 22 juli 2016, werd gesproken over economisch en ontwikkelings beleid voor derde wereld landen. Minister Ploumen van Handel en Ontwikkelings samenwerking is optimistisch dat het zal lukken om de gestelde doelen, die in 2030 gehaald moeten worden, te halen. Citaat uit Trouw:
“Mits we investeren in vrouwen”, betoogde minister Ploumen op 21 juli 2016 tijdens de conferentie. Wanneer vrouwen op gelijke voet met mannen zouden deelnemen aan de economie, zouden landen hun bnp (bruto nationaal product) de komende tien jaar met 25% zien groeien.Vrouwen steken een veel groter deel van hun rendement in hun gezin, met name in het onderwijs en de gezondheid van hun kinderen. Einde citaat.
Deze laatste zin is een goed onderwerp om aan de studenten van Nampol, en alle andere geïnteresseerde mensenin Botswana, ter discussie te stellen.
Naar mijn idee is het doel van ontwikkelings samenwerking uitgebreider dan alleen handel en ondernemerschap. Niet ieder mens is voor handel geboren. Het belangrijkste lijkt mij dat kinderen door veelzijdig onderwijs gestimuleerd worden om hun capaciteiten en gaven te ontdekken. Want wat je leuk vindt om te doen, daar wordt je goed in en zodoende kun je een optimale bijdrage aan de maatschappij leveren. Niet dat handel en ondernemerschap uitgebannen moeten worden, in tegendeel, maar alle steun hier op inzetten betekent het creëren van een zeer eenzijdige maatschappij, waarbij vele mensen in een keurslijf worden gedwongen om werk te doen waarin ze geen plezier hebben en misschien zelfs falen..
Er waren twee bezoekers in onze winkel. De vrouw vond een gebreide das mooi, maar € 16 was te veel voor haar portemonnaie. Ik heb er € 12,50 van gemaakt. Ze kocht ook een paar pannenlappen voor € 5, dus totaal € 17,50. Haar man was met Henk in de garage geweest, waar Henk hem gratis twee gordijnen had gegeven. De vrouw zei tegen haar man dat hij
€ 17,50 moest betalen. Deze was met Henk in onderhandeling over twee dingen, wat wist ik niet, en ik hoorde hem zeggen:”Voor € 20 neem ik alles mee.” Henk dacht dat de vrouw voor € 12,50 had gekocht, en ofschoon hij € 15 had gevraagd voor de twee dingen, ging hij akkoord met € 20. Toen ik zag wat de twee dingen waren, schrok ik maar durfde niet tegen Henk in te gaan. Toen ze weg waren en ik vertelde van de € 17,50, schrok Henk ook. We voelden ons behoorlijk in de maling genomen. Nog niet zozeer om het geld, maar om de gedachte dat mensen die toch al zo weinig hebben benadeeld zijn geworden.

Gisteren aan sokken gewerkt.
Een vriending bracht boeken om te verkopen.

Gisteren wat aan sokken gebreid. De afgelopen jaren heb ik veel gebreid, sinds enkele maanden minder. Vreemd dat de duim nu pijnlijk is en niet toen ik veel breide.
De krant Mmegi meldde dat patiënten in het Prinses Marina ziekenhuis hun familieleden moeten vragen dekens voor hen mee te nemen als zij het ´s nachts warm willen hebben. De aanhoudende bittere kou heeft het tekort aan dekens verergerd. Men is bang dat het in het ziekenhuis halen van dekens tegenstrijdig is met het onder controle krijgen van besmettelijke ziekten. Naast het gebrek aan dekens heeft het ziekenhuis ook geen goed verwarmings systeem.
Mmegi meldde ook dat de Namibische President Hage Geingob de Botswaanse regering heeft verzocht te stoppen met het doodschieten van Namibische stropers. In Botswana geldt voor stropers de schiet om te doden maatregel. De pers heeft gemeld dat gedurende de afgelopen twee decennia 30 Namibièrs en minstens 22 Zimbabwanen gedood zijn in Botswana´s anti stropers acties. Ondertussen wordt er gewerkt aan een plattegrond van de terreinen die verwacht wordt te helpen bij het identificeren en bestrijden van stropers.
En nog een artikel in Mmegi. Het Botswaanse parlementslid Mmolotsi dringt er bij President Khama op aan om van de Namibische President iets te leren. Deze had namelijk al zijn inkomsten, en die van zijn vrouw, vrijwillig openbaar gemaakt.
Goed nieuws kwam er over Marica. De gemeentelijke woning corporatie gaat een twee kamer flat voor haar en haar vader en moeder bouwen op het stukje grond waar zij nu al vele jaren in een zilverkleurig golfplaten hutje wonen.

Gisteren een stukje sok gebreid.

Gisteren een stukje sok gebreid.
Van half negen tot 4 uur bij de stempelpost geweest. Het duurde tot 11 uur voordat alles op de enorm grote tafel was uitgestald. Muizen, kippen, sieraden, babydekentjes, 2 dassen, pannenlappen. Het was warm, ongeveer 30 C. Sommige chocolade eitjes die in de kippetjes zitten om ze staande te houden, waren behoorlijk zacht geworden. Na thuiskomst heeft Henk ze allemaal voor een paar uur in de diepvries gestopt. Het was een gezellige dag, vooral ’s middags, ondanks de warmte. De politie was er met een bus om inbraak preventie voorlichting te geven en fietsen konden een gegraveerde identitietscode krijgen. Voor de kinderen in Botswana enkele kleurplaten gekregen van de politie en 3 zaklampjes in de vorm van het grappige poppetje dat zij gebruiken bij de inbraak preventie campagne. Er waren acht kraampjes. Eén gaf informatie over het CNV, één over de organisatie die het gebruik van de Drentse taal stimuleert, één verkocht oude spullen, één gaf namens de Christen Unie in samenwerking met de regionale bloembollentelers zakjes met rode tulpenbollen weg, één verkocht zelf gemaakte sieraden, één maakte klompen, en één verkocht kaarsen, manden en zo meer, welke waren gemaakt door het plaatselijk dagverblijf voor mensen met een beperking. Sommige deelnemers zagen er wat moe uit. Ik had bewondering voor de ouderen, sommigen schatte ik over de 80 jaar. Anderen waren nog zo fris als een hoentje, vooral de kinderen. Men kon niet alleen koffie, thee en frisdranken kopen, maar ook lekkere koeken, gebraden worstjes, hamburgers en nog meer. Als verkopers kregen wij koffie, thee en een fris drank. Zoals de organisator zei: “Omdat jullie bij ons op visite zijn.” Aan het einde kreeg ik wat overgebleven koeken, worstjes en hamburgers mee, wat thuis erg werd gewaardeerd.
Negen muizen en vier kippetjes verkocht, totaal € 26,35.

Gisteren een klein stukje sok gebreid. Door op een andere manier de draad om de naald te slaan werd de duim niet belast en was het dus niet pijnlijk. Bij het typen moet ik de wijsvinger voor de spatiebalk gebruiken, wat wennen is als je het 55 jaar met je duim hebt gedaan.
Wat puzzels uit kindertijdschriften gezocht, sommige om te kopiëren, anderen om te vergroten. De puzzels zijn te klein voor de kinderen om goed te kunnen zien. Deze kopiën geef ik aan de studenten. Als zij les gaan geven kunnen zij ze kopiëren en aan de kinderen geven.
Wat breigaren bij de koffers in gedaan en 2 bollen in de rugzak. En een kussensloop. Nu moeten er nog de geprinte puzzels bij en twee trommels moeten met ontbijtkoek en biscuitjes gevuld worden, en dat moet het dan maar zijn.
Het breiwerk en andere dingen voor de verkoop bij de stempelpost van de rijwiel4daagse op dinsdag is klaar gezet.

Gisteren vanwege mijn pijnlijke rechter duim noodgedwongen niets gebreid.

Gisteren verder gegaan met de sokken. Een aantal knuffels gewassen en in koffer gestopt.

Gisteren de sokken afgemaakt en aan een nieuw paar begonnen.
Een vriending heeft met haar credit kaart het vliegtuigkaartje voor de extra koffer betaald. Weer een klusje klaar en weer ontdekt dat we niet zonder elkaar’s hulp kunnen.
Het idee om 2 plaatsen in de bus te reserveren kwam niet van mij. Hier liep ik tegen aan in Johannesburg en Botswana een paar jaar geleden, bij het reizen in mini busjes. Dit doet niemand in Nederland, zodoende komt het wat vreemd over als je dit voor het eerst meemaakt.

Gisteren aan sokken gewerkt.
Geprobeerd om op de website van Air France de vracht voor een extra koffer te betalen. Dat lukte bijna, maar er kan alleen met een creditkaart betaald worden en die heb ik niet. Ik heb telefonisch om hulp gevraagd, het advies was om bij mijn reis agentschap te vragen het te doen. Op de website van Kilroy zag ik niets staan over extra bagage, dus heb ik een email gestuurd.
Het boeken van het buskaartje van Johannesburg naar Gaborone verliep wat stroef. Na mijn melding 2 koffers te hebben, en of dat een probleem was (vorig jaar was 1 koffer van 15 kg het maximum). Mijn boeking was geaccepteerd, maar nog steeds was 1 grote tas en 1 tas in de bus het maximum. Ik heb geschreven niet 1 koffer op het busstation te kunnen achterlaten. Dat hoefde niet, als ik Pula 300 extra betaalde. Hier was ik het mee eens. Er is echter ook nog de 8 kg koffer. Dus heb ik geschreven twee stoelen te boeken, zodat 1 van de koffers mijn “medepassagier” kan zijn. Zou die, net als de andere passagiers, een kopje koffie worden aangeboden onderweg???

Gisteren aan sokken gewerkt.
Bij de Kringloop winkel aan de Hanekampen in Beilen heb ik een aantal puzzels en een tafeltennis set gekregen voor € 2. Hier zijn we heel erg blij mee en dankbaar voor. Henk kreeg bij aankoop van een sd kaart voor mijn fototoestel in een andere winkel een gratis selfie stick. En ik vond in twee winkels nog wat leuke goedkope cadeautjes. Dus het was een prettige winkel ochtend. Wat opmerkelijk is, want ik haat boodschappen doen.
Mmegi meldde:
“El Nino: Ogen gericht op de lucht.
Zoals verwacht heeft President Ian Khama plannen aangekondigd om later deze maand een globaal verzoek te doen voor hulp voor de Zuid Afrika Ontwikkelings Gemeenschap (SADC) regio. Khama wil de wereld vragen om te helpen de regio uit de puree te halen met $ 2.7 biljoen steun voor verschillende maatregelen om de gevolgen van de droogte te verminderen.
Vooruitlopend op Khama’s verzoek hebben Lesotho, Malawi, Namibië, Swaziland en Zimbabwe reeds droogte maatregelen genomen. Voor het eerst sinds 2002 zal SADC globale humanitaire hulp nodig hebben en deze keer zal het aantal dat het risico loopt om te sterven drie keer zo groot zijn als in 2002.
Wijsheid van de dag: “A stitch in time, safes nine.” Oftewel, als je op tijd iets repareert heb je aan 1 steek genoeg, doe je het te laat dan heb je 10 steken nodig.””
Zie voor het gehele artikel in het Engels op de Engelse pagina.

Gisteren aan sokken gebreid.
De waarde van de Euro ten opzichte van de Pula is nog verder gezakt, iets onder de 12 Pula voor € 1.Ik verwachtte door het vervroegd aantreden van de nieuwe Engelse premier eigenlijk een stijging, misschien is het daar nog te vroeg voor.

Gisteren aan sokken gewerkt.
In Mmegi stond een artikel over iCows (oogkoeien, of ogenkoeien, het is een nieuw woord dus de vertaling is nog niet bekend). Neil Jordan vindt het leuk om in de huid van een dier te kruipen als hij bezig is om een diersoort te redden. Neem bijvoorbeeld leeuwen.
“Leeuwen zijn hinderlaag roofdieren, zij vertrouwen er op onzichtbaar te zijn en door het onverwachtte van de aanval hun prooi te kunnen grijpen,’ zei hij. “Onmiddelijk als het onverwachtte er niet meer is, als de prooi hen ziet, geven zij de jacht op.”
Dat is waarom hij en zijn collega onderzoekers naar Botswana gaan om ogen op de achterwerken van koeien te schilderen. Zij hopen dat het een goede manier is om vee tegen leeuwen te beschermen, en leeuwen tegen boeren die hen doden als vergelding voor het doden van de koeien. Het beschilderen is een goedkope manier. Eén gedode koe kost vijf keer zoveel als het beschilderen van 60 koeien.
Zie voor het hele artikel in het Engels op de Engelse pagina van deze website. En voor de koe met ogen op zijn achterwerk op de startpagina bij het nieuws.

Gisteren hetzelfde gedaan als eergisteren. En uit een zak met geplastificeerde pictogrammen dubbelen plaatjes gezocht om daarmee een memorie spel voor een kleuterschool te maken. De jongste kinderen kunnen de plaatjes in paren bij elkaar zoeken.

Gisteren een paar steken aan de sok gebreid. Weer veel gedacht.

Gisteren de poppenbroek afgemaakt, het geheel staat leuk. Verder met de sokken.
De pop in de koffer gedaan. Het printpapier uit de koffer gehaald en in de rugzak gedaan.
Weer veel gedacht wat in Botswana te gaan doen en wat nog meer mee te nemen.

Gisteren verder gegaan met de poppenbroek en aan een nieuw paar sokken begonnen.
Het contract is naar Nampol verstuurd voor correcties/ aanvullingen.
Het spreekwoord “met passen en meten gaat de meeste tijd versleten” gaat momenteel zeker op. Voor de drie koffers en de rugzak moet gewikt en gewogen worden om ze vol te krijgen met nuttige dingen zonder ze te zwaar te maken. En dan is er opeens veel tijd voorbij gegaan zonder dat je er erg in hebt.

Gisteren aan poppenbroek gewerkt.
Het concept contract dat door nieuwe studenten getekend moet worden als zij een studie willen volgen die door SEMK Botswana gesponsord wordt, is gemaakt. Verder gegaan met het verzamelen van dingen om mee te nemen. Zoals: cadeautjes; materiaal om speelgoed te maken (bv ansichtkaarten om in stroken te knippen voor een puzzel; een oude cd om op een stuk karton te plakken om een klok te maken en met een splitpen de wijzers vast te maken. Bedenken hoe de studenten betrokken kunnen worden om zelf les materiaal te ontwerpen van afval materiaal. Ik hoop dat zij mij zullen verbazen met hun vindingrijkheid. Nog leuker zou zijn als zij zelf verbaasd zijn. Aan de muur van het leslokaal ga ik een vel papier hangen waarop de studenten hun ideeën kunnen schrijven en medestudenten kunnen aangeven dit leuk, erg leuk of briljant te vinden. Het leslokaal waar ik vorig jaar gebruik van maakte zou voor mijn lessen gereserveerd blijven, inclusief alle knipseltjes, borduurwerkjes en tekeningen die de studenten hadden gemaakt en die op de ramen en muren geplakt waren. Ik ben benieuwd of die er nog hangen.

Gisteren de sokken afgemaakt. Ik ben begonnen een broek te breien voor een pop die mee gaat naar Botswana.
We kregen een aantal boeken om te verkopen en 2 gebreide knuffels voor de studenten, in ruil heb ik een mini- miniatuur planten bakje met een mini cactus gegeven. Verder gegaan met speelgoed en puzzels uit de schuur te halen en schoon te maken. In de koffer die nog maar 15 kg weegt heb ik een pak print papier van 2,5 kg gedaan, dit zal zeker van pas komen.

Gisteren een paar steken gebreid en verder gegaan met inpakken.
De middelgrote koffer was behoorlijk vol en volgens mij 23 kg zwaar. Volgens de gewichts meter echter nog geen 16 kg. Daar kan nog ruim 7 kg bij.
De plastic bouwstenen die op legoblokjes lijken, zijn zelfs voor mij moeilijk om op elkaar te zetten, ze passen niet goed. Ze gaan niet mee, maar kunnen wel hier gebruikt worden voor mini-miniatuur planten bakjes.
Er is vast nog wel iets interessants te schrijven over Botswana, maar mijn hoofd is meer bezig met voorbereidingen voor het verblijf in Botswana in september, dan wat er nu gaande is.
We hebben een uitnodiging gekregen om bij de stempelpost van de Drentse Fiets 4daagse op 19 july in Beilen breiwerk te verkopen, van 11 uur tot 3 uur. Voor een kraam wordt gezorgd. Dat is boffen.

Gisteren heb ik niets gedaan want ik had een vakantie dag.

Gisteren een paar steken aan de sokken gebreid en verder gegaan met koffer inpakken.

Gisteren wat aan de sokken gebreid.
Verder gegaan met speelgoed, kleren, lakens, slaapzak, handenarbeid materialen en cadeautjes bij elkaar te zoeken en heb ze in de middelgrote koffer gestopt. Ik heb oude legoblokken die van onze kinderen geweest zijn gewassen en te drogen gelegd.

Gisteren aan sokken gewerkt.
De auto monteur student die eind april Nampol had verlaten om terug te gaan naar zijn dorpje, en later een excuus brief stuurde waarin hij om een tweede kans vroeg om de cursus af te maken, is niet bij Nampol gebleven, zo meldde Nampol. De directrice heeft geprobeerd contact met hem te krijgen, dat lukte niet. Zij heeft aan één van de leerkrachten gevraagd het te proberen, en aan haar vertelde hij, dat hij niet naar school wil. De maatschappelijk werker is om advies gevraagd, en die adviseerde hem bij Nampol uit te schrijven en nogmaals over de consequenties van zijn vertrek (terug betaling cursus geld) te informeren. Het is bijzonder teleurstellend dat hij niet is doorgegaan. We zullen dit even laten bezinken alvorens actie te ondernemen.
Gelezen in Sunday Standard:
Toen de minister van de lokale regering, Slumber Tsogwane, aanwezig was bij de Vijftiende Zitting van de Verenigde Naties Permanente Forum over Inheemse Zaken in New York kort geleden, was hij verrast vertegenwoordigers van de Kwaedom Organisatie (deze vertegenwoordigt de belangen van de Bosjesmensen in Botswana, te ontmoeten. Hij was geschokt te vernemen dat er een groep is die van mening verschilt met de regering over inheemse mensen. Naderhand ging hij naar Kwai dorp in informeerde de mensen dat Kwaedom Organisatie beweerde hun belangen te vertegenwoordiging.
Kwaedom Organisatie woordvoerder Keikabile Mogodu verbeterde de minister: “Ik zou niet willen zeggen dat hij slcht geïnformeerd is maar ik ben mij er van bewust dat Kwaedom Organisatie heeft samen gewerkt met de regering. Wij zijn betrokken geweest met hetzelfde ministerie waar hij het hoofd van is over buurt ontwikkelingen.” Hij zei ook dat Kwaedom ook betrokken was bij het opstellen van het inheemse kennis systeem beleid waarin zij samenwerkte met het ministerie. Mogodu verklaarde dat de verbazing van de minister een duidelijk teken was dat de regering altijd tegen Bosjesmensen organisaties is, dit was niet het enige voorval. Het laatste laat zien dat zij de organisatie niet erkennen, ondanks dat de organisatie wettelijk was geregistreerd in Botswana en opgesteld door Bosjesmensen met de met als enige bedoeling te kunnen onderhandelen met de regering over zaken die invloed hebben op de Bosjesmensen. “Zij willen dat mensen hen zekerheid geven dat zij ons niet kennen. Maar zij hebben gefaald want Bosjesmensen vertellen hen altijd dat Kwaedom Organisatie hun belang vertegenwoordigt,” zei hij.
Reactie op dit artikel in Sunday Standard door Carlos: “Wij zullen niet tegengehouden worden door het soort mensen als Tsogwane, wij Bosjesmensen staan helemaal achter Kwaedom Organisatie. Als hij niets weet moet hij zich rustig houden en doorgaan met schoenen likken want dat is wat hij het beste weet, wij zijn een internationaal erkende organisatie.